Door een speling van het lot is Karlijn Kistemaker onlosmakelijk verbonden met het boek Honderd jaar eenzaamheid van Gabriel García Márquez. Haar oudoom Kees vertaalde dit 492 pagina’s tellende meesterwerk naar het Nederlands en won daar zelfs een prijs voor. Na zijn dood erfde Karlijn de royalty’s. Nu is het Karlijnss missie om met het boek theater te maken.
Maar er zijn wel wat obstakels: naast die vele pagina’s, de tientallen personages en de honderden terzijdes, gebeuren er wonderlijke dingen rondom het verkrijgen van de internationale rechten van het boek. Situaties uit het boek overlappen op onverklaarbare wijze met de werkelijkheid.
Deel 1 gaat over oudoom Kees. Karlijn wist heel lang niet wie Kees was, alleen maar dat hij een heel dik boek heeft vertaald zonder plaatjes. En dat hij een gat tussen zijn neus en bovenlip had waar hij een sigaretje doorheen kon roken. Kees wilde het liefst onzichtbaar zijn. Dag en nacht zat hij in een kamertje achter zijn typemachine te vertalen. Na zijn dood liet hij honderden boeken achter, een witte Suzuki Swift en een wens. Hij hoopte dat Karlijn later iets met kunst ging doen.
In deel 2 ruïneert schrijver Gabriel García Márquez een interview. Hij wil met rust gelaten worden, maar zijn boek is volmaakt onbegrijpelijk en levensgevaarlijk. Zodra je het openslaat komen er gekken op je af. Fans reizen massaal naar zijn geboortedorp in Colombia. Karlijn raakt ook in de ban en besluit dat ze in het bezit wil komen van de internationale rechten.
In deel 3 ontmoeten we La mamá grande Carmen. Door haar is de Spaanstalige literatuur big business geworden. Met Karlijns business gaat het een stuk minder lekker. Ongelukkig in de liefde en geen cent te makken. Ook het Fonds Podiumkunsten biedt geen uitkomst. Op dit nulpunt verschijnt oudoom Kees. Kees is dood, maar dat maakt niet uit.
De delen vormen samen de proloog van het boek en zijn los van elkaar te zien of achter elkaar in de Missie Márquez Marathon.
“Vanaf mijn vierde zag ik dat boek overal. Iedereen heeft het in de kast staan. En dat hoorde een beetje bij mij. Maar ik had mijn eigen fantasie bij wat dat boek zou zijn.” – Luister het volledige interview
“Met enthousiasme en fantasie vertelt Kistemaker over wonderlijke ooms en tantes. In de tegendraadse Kees herkent ze zichzelf. Ontroerend is haar beschrijving van hun eerste ontmoeting.”
“Prachtige, intieme voorstelling (…) Ze is zo’n vertelster die je niet toestaat ook maar één seconde je aandacht te laten verslappen. Ze heerst over het podium.” – Lees de volledige recensie
Karlijn: ‘”It was surreal; this book that had haunted me my whole life, suddenly revealed itself to be so similar to my own work.” – Lees het hele interview
Concept, tekst & regie Karlijn Kistemaker
Spel Karlijn Kistemaker, Chris Koopman, Mirthe Labree, Tim Linde
Dramaturgie Leonie Blom
Vormgeving, kostuum & licht Calle de Hoog
Geluid Chris Koopman
Productie Lówie Smink
Met dank aan Dennis Molendijk, Marga Kroodsma, Frank Noorland, Meulenhoff Boekerij, Kunstraad Groningen, 3Package Deal
Een coproductie van Jonge Harten Festival, Kompagnie Kistemaker, AFK 3 Package Deal